Zorgdragen of bemoederen? De zuivere en de onzuivere moeder

Leider van je leven gaat over meer mannelijke kracht toestaan in jezelf. Over power. Over leiderschap. Over invloed hebben, over regie in je leven ervaren. Over deze mannelijke kracht in evenwicht brengen met de innerlijke vrouwelijke kracht. Maar hoe zit het dan met de vrouwelijke kracht? En hoe gebruiken we die eigenlijk?

Ik kan alleen maar voor mezelf spreken. Maar wat mij is opgevallen is dat ik mijn vrouwelijke kracht niet altijd juist heb gebruikt. En met het juister gebruiken van de vrouwelijke kracht, komt als vanzelf ook de gezonde mannelijke kracht meer in beeld.

Een voorbeeld uit mijn eigen leven. Ik kom iemand tegen die ik al lang niet heb gezien. Ik groet en maak een praatje. We wisselen wat beleefdheden uit en oprechte interesse. Dan hoor ik mezelf zeggen: “Laten we weer eens afspreken” of “Volgende keer praten we uitgebreider bij” of ik voel alleen maar een vaag schuldgevoel. Soms wilde ik dan ook echt afspreken. Maar vaak, bij mij althans, kwam dit meer uit een gevoel van verplichting. Alsof de ander mij nodig had. Alsof ik er zou moeten zijn voor de ander.

Klopt dit? Als ik heel eerlijk ben, klopte dit vaak niet. Ik had de hele tijd het gevoel dat ik anderen nog iets moest gaan geven. Nog ergens zorg moest gaan verlenen of zo. Maar op een gegeven moment heb ik besloten dit niet meer te doen. Alleen af te spreken als het écht zo voelde. Dit voelt eerlijker naar mezelf en naar de ander. Ook is het een stuk minder vermoeiend!

Moederen/ bemoederen/ bemoeien (moe betekent vaak ook moeder). Dat is wat in mijn beleving het onjuiste gebruik van de vrouwelijke kracht is. Een overdreven vorm van iets dat in essentie heel mooi is.

Moederen/ bemoederen/ bemoeien (moe betekent vaak ook moeder). Dat is wat in mijn beleving het onjuiste gebruik van de vrouwelijke kracht is. Een overdreven vorm van iets dat in essentie heel mooi is. Zorgdragen voor omgeving, huis, kinderen, milieu is heel belangrijk en nodig. Iets dat vrouwen heel goed kunnen. Iets dat essentieel is, heel belangrijk en de wereld mooier maakt.

Met ‘zorgen voor’ de ander verkleinen (onzuivere moeder)

Willen zorgen voor anderen om daar eigenlijk zelf iets uit te halen. Daar gaat het mis. Dan is het niet meer zuiver. “Ik zorg voor jou, want dan ben ik iemand.” “Ik zorg voor jou, want jij hebt míj nodig.” “Ik zorg voor jou, want jij kan het niet zelf.” “Ik weet wat het beste voor jou is.” Ai… dan gaan we de mist in. Dat is een vorm van zelfverheerlijking verpakt in een zorgzame saus. En daarmee ondermijnen we en verkleinen we de ander. Volgens mij gebeurt dit heel vaak. Zorgen voor wordt dan een identiteit. Maar dit is geen vrije identiteit omdat er anderen voor nodig zijn om jezelf te ‘versterken’.

Symbiotische relaties

Als je de vrouwelijke kracht in jezelf op deze manier gebruikt is er een grote kans dat je in symbiotische relaties terecht komt. Dat betekent dat er een afhankelijkheid ontstaat in de relatie. Een ‘ik moet jou gelukkig maken en jij moet mij gelukkig maken’-verhaal. Een verhaal dat gedoemd is te mislukken. Het kan zelfs uitmonden in verslavende relaties of relaties waarin het thema verslaving speelt. Soms zie je dat de bemoederende persoon dan ‘verslaafd’ is aan zorgen en dat er een partner is die verslaafd is aan een middel. En samen houden ze dit in stand.

Verkeerd beeld

Hoe kan het nu dat dit gebeurt? Naar mijn idee zien we de werkelijkheid doorgaans niet zoals die echt is. In de basis gebeurt dit omdat we meer naar buiten gericht zijn dan naar binnen. We projecteren onze innerlijke gevoelens op de buitenwereld. We denken dat wij anderen moeten controleren om onszelf goed te voelen. Of we willen dat de ander zich anders gedraagt zodat wij ons goed kunnen voelen. Maar uiteindelijk is iedereen verantwoordelijk voor zijn of haar eigen ‘goed voelen’. En hoe meer we ons mengen met anderen, hoe meer we dit juist verstoren.

Neem een kind. Als ouders hebben we natuurlijk verantwoordelijkheden. We moeten zorgen voor voeding op vele niveaus. Alleen uiteindelijk heeft het kind een eigen wijsheid, een eigen koers. En hoe minder we ons daarin mengen, hoe beter. Terwijl steun, liefde en aandacht bieden wel weer belangrijk is. Uiteindelijk geldt bij opvoeden heel duidelijk de balans tussen mannelijk en vrouwelijk. Zorgdragen én loslaten en dat steeds weer balanceren. (Dit geldt trouwens voor zowel vaders en moeders om deze balans te vinden.)

Anderen én jezelf zien in hun grootsheid (zuivere moeder)

Hoe los je dit issue nou op? Hoe stap je uit ‘verkleinend zorgen’ of het ‘zieligheidssyndroom’ (ik moet voor jou zorgen, want jij bent zielig, dus klein). Een heel belangrijk punt is om jezelf én de ander te zien in hun grootsheid. Met grootsheid bedoel ik, de enorme kracht die ieder wezen in zich draagt. Iedereen heeft de kracht en mogelijkheid om te veranderen. Om te groeien, om bewuster te worden. Om nieuwe keuzes te maken. Om écht te worden. Soms gaat dit met hele kleine stapjes, maar het is mogelijk.

Als jij jezelf kunt zien in je échte kracht, heb je de ander niet meer nodig om je zelfbeeld mee ‘op te pompen’. En als jij de ander kunt zien in zijn of haar grootsheid (dit geldt ook zeker richting kinderen) dan kun je vertrouwen voelen in de ander. Vertrouwen dat die zijn eigen pad heeft. Dat hij of zij zelf dingen moet ontdekken. Een eigen wijsheid heeft. Dan kun je de ander meer loslaten. Bij kinderen ligt dit natuurlijk een beetje anders qua zorg bieden. Te weinig moederschap is ook niet wenselijk. Maar te veel bemoederen ondermijnt de kracht van een kind.

Tips voor leven vanuit de zuivere vrouwelijke kracht

• Onderzoek je beweegredenen in jouw handelen: Waarom doe ik dit? Wat is mijn motivatie? Denk aan afspraken die je maakt, aan opmerkingen richting anderen. Bijv. hoe snel je reageert op berichten van anderen. Hoe snel je ja of nee zegt tegen iets. Voel of het klopt, voel of je oprecht bent.
• Let op schuldgevoelens. Bij de onzuivere moeder horen vaak schuldgevoelens. Onderzoek deze. Wat is er écht aan de hand? Wat is echt kloppend om te doen? Maak ik mezelf nodig of wil ik dit echt?
• Verdraag ongemakkelijke gevoelens. Loskomen van de onzuivere moeder en dit onderzoeken in jezelf is een ongemakkelijk proces. Het geeft in eerste instantie ongemak als je bekend gedrag loslaat. Sta dit ongemak toe, en geef niet toe door weer in oud bemoederend gedrag te stappen.
• Maak er een mantra van, een terugkerende gedachte of beoefening om zowel jezelf als de ander in grootsheid te zien. Maak niemand klein. Jezelf niet en de ander niet.
• Ga erop vertrouwen dat als jij de ander benadert met grootsheid, de ander dit (op den duur) terug zal spiegelen. De kracht van zowel negatieve als positieve projectie is enorm groot. Werk hiermee.

Dit artikel is geschreven door Maartje Roeterdink