Loslaten; over leiden in moederschap

Van de zomer zat ik met een paar collega’s in de auto. Een collega vroeg aan me hoe het ging. Ik vertelde: “ik wil eigenlijk nieuwe stappen zetten in mijn werk, ik zou best meer uren willen werken, alleen wil ik ook genoeg tijd doorbrengen met mijn kinderen.” Waarop zij antwoordde: “Ja, dat is het eeuwige dilemma van een moeder.” Ze vertelde: “Als ik aan het werk ben, denk ik tussendoor, hoe zou het thuis gaan? Laten ze de hond wel uit? Loopt het allemaal wel? Mijn man die zegt dan: als ik aan het werk ben, ben ik aan het werk.”

Typisch toch?
Ik vond het zo herkenbaar en ik denk dat dit voor veel vrouwen geldt. Het lijkt wel alsof vrouwen, moeders, altijd hun voelsprieten ‘aan’ hebben staan. Voelsprieten voor hun kinderen en omgeving.

Volgens mij is het voor vrouwen lastig dat ze in onze huidige maatschappij zo veel rollen vervullen. De meeste moeders van nu hebben óók een carrière. En zij hebben wensen om zich persoonlijk en professioneel te ontwikkelen. Ze hebben een sociaal leven en familie waar aandacht naartoe gaat. Dit allemaal naast het moederschap.

Gevolgen van dit dilemma
Dit maakt dat ‘moeder zijn’ in combinatie met werk en andere zaken voelt als: alle ballen in de lucht houden. Leren los te laten is vaak een thema voor vrouwen. Het gevolg? Constant nadenken over ‘hoe krijg ik alles geregeld én blijft iedereen blij’. Daarnaast een groot verantwoordelijkheidsgevoel op allerlei gebieden. Bijvoorbeeld ten aanzien van gezond eten, een gezond ritme voor de kinderen én ook de verantwoordelijkheden om je baan goed te doen. Daarnaast wil je aandacht hebben voor vrienden et cetera. Overbelasting ligt snel op de loer.

Wat helpt om meer los te kunnen laten?
Wat mij persoonlijk helpt om overbelasting te voorkomen is om de mannelijke energie in mijzelf meer naar voren te laten komen. Loslaten kun je écht leren. Het vraagt om meer taken uit handen te geven. Je eigen ruimte bewuster in te nemen. Minder ‘er bovenop te zitten’. Niet alles op jóuw manier te moeten doen. Een klein voorbeeld: mijn partner smeert een boterham met pindakaas én hagelslag voor mijn dochtertje. Ik denk bij mezelf: “neem nou die suikervrije appelstroop.” Maar.. ik zeg het niet. Ik zeg het niet, omdat ik blij ben dat hij het doet en accepteer dat het niet op mijn manier gaat. Loslaten dus. Ander voorbeeld: Ik voel me schuldig om een avond weg te gaan rond bedtijd want dat is zoveel werk voor mijn partner. Maar….ik laat me niet leiden door mijn schuldgevoel en ga toch (zonder nog eerst een pyjama aan te trekken bij mijn kind).


Het is een dilemma tussen willen zorgen (vrouwelijke kant) en ruimte voor mezelf maken (mannelijke kant).


Wat ik hierboven benoem zijn voorbeelden van ‘kleine’ situaties. Maar veel kleine dingen bij elkaar hebben een groot effect. In mijn geval meer rust en ruimte voor mijzelf, dus minder uitputting.

Mannelijk en vrouwelijk in balans brengen
Op een dieper niveau denk ik dat het belangrijk is dat vrouwen hun mannelijke kwaliteiten meer gaan ontwikkelen en dat mannen hun vrouwelijke kwaliteiten. Dit geldt overigens niet alleen voor moeders, maar voor iedereen. Om ‘heel’ te zijn in onszelf hebben we beide kanten hard nodig.

Een vrouw zonder mannelijke energie die versmelt, die zorgt, plaatst zichzelf op de achtergrond en laat de behoeftes van anderen altijd voorgaan. Een man zonder vrouwelijke energie die kan ‘hard’ of kil worden, zet zichzelf altijd voorop en verliest daarmee ook het contact met zijn omgeving. Gevoelens worden dan gezien als onwenselijk.

Bijna alle mensen hebben wel een mix hebben van mannelijk en vrouwelijk. Maar doorgaans zie ik, onder andere in mijn praktijk, veel vrouwen, inclusief mijzelf, worstelen met het herkennen van hun eigen behoeftes en deze vervolgens ook uiten. Ook zie ik vaak de moeite om ruimte in te nemen, om nee te zeggen en te kiezen voor goede zelfzorg. Er is wel een grote verandering gaande. Steeds meer mensen voelen dat heelwording belangrijk is. Ze beseffen dat de uitersten van mannelijk of vrouwelijk zijn hen uiteindelijk beperken .

In mijn leven heb ik gezien dat als ik mijn behoeftes herken en kan uiten, dat dit meer balans brengt in mijzelf én in ons gezin. Laatst wilde ik graag naar een bijeenkomst voor mijn ontwikkeling. Ik vond het lastig om weg te gaan ’s avonds en de zorg over te laten aan mijn partner. Toch ben ik gegaan, want zo hebben de kinderen meer ervaringen met een zorgende vader en met een moeder met een eigen leven. Een voorbeeld dat ik graag aan mijn dochters mee geef. Hoe heerlijk ik het ook vind om bij mijn kinderen te zijn en zorgzaam, liefdevol en nabij te zijn…zo heerlijk is het ook om een vrouw te zijn met een eigen leven, met ruimte voor eigen ontwikkeling en een eigen pad.

Tips
Herken jij dit dilemma in jezelf? Vind jij het makkelijker om te zorgen en moeilijker om ruimte in te nemen? Hieronder een aantal tips.

  • Luister naar je gevoel en let op wanneer je je ergert. Ergernis is vaak een teken dat je teveel bezig met de ander en dat je eigenlijk zelf meer ruimte nodig hebt. Sta stil bij wat jij nu eigenlijk nodig hebt en communiceer dit met je partner als dat mogelijk is.
  • Maak duidelijke afspraken met je partner. Wie brengt wie naar bed, wie zet het ontbijt klaar en wie kleed de kinderen aan. Heldere afspraken helpen om meer los te kunnen laten. Anders kan alles jouw taak worden (in je eigen hoofd althans).
  • Laat je niet leiden door schuldgevoel. Veel vrouwen voelen zich snel schuldig, maar dit gevoel is geen goede leidraad. Schuldgevoel betekent dat jij jezelf verantwoordelijk hebt gesteld voor iets, maar betekent niet dat jij dat bent. Neem het schuldgevoel waar, maar kies met je hart.
  • Probeer ‘ballen’ los te laten. Laat die was een keer ophopen. Laat het aanrecht een chaos. Ruim niet alles direct op. Laat de controle los. En ga lekker spelen met je kind of neem een ontspanningsmoment voor jezelf. Opruimen kan altijd op een ander moment.
  • Bemoei je niet te veel met alles. Durf eens iets ‘mis’ te laten gaan.
  • Neem ruimte voor jezelf. Maak meer contact met wat jíj nodig hebt en spreek het uit naar je omgeving. Dat is een vorm van zelfliefde. Creëer stilte momenten. Of een sportmoment. Neem een dag vrij en dan echt helemaal voor jezelf. Doe dit met regelmaat. Je bent het echt waard! Een blije mama doet het hele gezin goed.


Dit artikel is geschreven door Maartje Roeterdink. Maartje is werkzaam als psycholoog en coach en heeft een eigen praktijk in Wijchen: www.roeterdinkcoaching.nl 

Delen

Kopieer link naar klembord

Kopieer